உயிர்ப்பற்ற நகர்வு....!

துடித்த உறவுகளும்;

வெடித்து சிதறிய கற்'பனைகளு'ம்;

பசியடங்கா இருளில் ;

புண்பட்டுபோன 

பாவை இதயங்களும் ;

பசி முற்றிப்போன 

பாதக பிண்டங்களும் ;

என்றும்-

அழிக்க முடியாத 

கறை படிந்த 

மெளன அவலங்கள்..... 

சோகங்களை   

சுமையாக்கி ..

விழிநீர் தனை       

மொழியாக்கி ..

நைந்துபோனது 

எம் சொந்தம். .........

கறை படிந்த 

இருளிடையே 

கசியும் கண்நீரில் 

கழுவப்படாத சுமைகளும்- 

சுமக்க முடியாத 

பாவங்களும்-

சுவாசிக்க மரந்து 

சலனமற்றுப்போன

இரவுகளும் ...

காற்றுக்கூட 

குருதி குடிக்கும் 

காலங்களாய்                                    

மாறி    நிற்க 

நிர்கதியானது 

மானுடம். ...

அவல ஓசைகள் 

நிசப்த அலைவரிசையினிடயே 

ஒலிபரப்பாகிட 

நாளையாவது 

விடியுமா 

என எங்கும் 

இங்கு மானுடம்-

மீண்டும் 

தொடரும் 

தனது 

உயிர்ப்பற்ற நகர்வினை ..!