அந்தி நேரத்தில்.....

    

அந்தி நேரத்தின்                  
அழகிய பொழுதினிலே
மஞ்சள் வெயிலின்
மரகத இதத்தின் சுகம்...

மனதிலுள்ள
சோகங்களும்
எதிரில் தோன்றும்
சலனங்களும்
இடம் தெரியாமல்
மறைந்து போகும்..

ஓங்கி ஒலிக்கும்                                    
அலைகடலின் நாதமும்
தொட்டுத்தழுவும்
தென்றலின் மென்மையும்
தித்திப்பாகும்- என்றும்
உணர்வுதனில்..

திகட்டாத இன்பமும்
தெளிந்த மனதின்
வண்ணமும் -எம்
வாழ்விற்கு ஒளியூட்டும்..

மஞ்சள் வெயிலின்
பொன் அழகில்
புதிதாய் பிறந்ததுபோல்
தோன்றிடும் பூமி...

மலர்ந்த மலர்களுடன்
மயங்கிய நெஞ்சம்
பறந்து திரியும்
பருவத்தின் எழிலில்..

 

பொன் மாலைப்போழுதோ
பூரிப்பாகும்
பொன்மஞ்சள் கதிரின்
புண்ணியம் தனிலே..

பூத்த மலர்களுடன்
பறந்திடும் இதயம்- என்றும்
சலனங்களை மறந்து
சுகங்களை சுகித்தவாறு...